واریل اتساع و پیچ خوردگی غیرطبیعی شبکه وریدی (سیاهرگی) بالای بیضه‌ها است. در این مقاله به نقل از مجله معتبر سلامت اورولوژی جدیدترین و بهترین روش های درمان این بیماری را برای شما توضیح می دهیم.
اغلب واریل درمان نمیشود. درمان برای مردانی توصیه میشود که:
پسرانی که بیضه ی سمت چپ آنها کوچکتر است، احتمالا ریسک بیشتری برای داشتن مشکلات باروری در بزرگسالی دارند. هیچ دارویی برای درمان یا جلوگیری از واریل وجود ندارد؛ اما مسکنهایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن ممکن است به کاهش درد کمک کننده باشند. در صورت نیاز، جراحی نوع اصلی درمان است. آمبولیزاسیون –Embolization- یا بطور خلاصه بسته کردن رگها یک درمان غیرجراحی است.
راههای زیادی برای عمل جراحی واریل وجود دارد. همه ی آنها شامل مسدود کردن جریان خون در رگهای pampiniform plexus است. (واریل مجموعه ای از عروق خونی به نام pampiniform plexus را تحت تأثیر قرار می‌دهد)
جراحی باز از طریق یک برش 1 اینچی انجام میشود. جراح برای دیدن رگهای کوچک از ذره بین یا میکروسکوپ استفاده میکند. جراحی میتواند تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام میشود. مزیت این روش حفظ شریان –سرخرگ- و عروق لنفاوی و عصب میباشد و میزان عود نیز کمتر است -حدود 1 تا 2?-
روش جراحی با لاپاروسکوپ که با ایجاد حدود سه سوراخ در شکم و فرستادن گاز به داخل شکم برای ایجاد فضای کافی برای کار انجام میشود. جراح از طریق یک دوربین خاص درون بدن را میبیند. این عمل تحت بیهوشی عمومی انجام میشود؛ اما در این روش احتمال آسیب عروق بزرگ یا روده‌ها یا مثانه و… هر چند ناشایع وجود دارد.
از آنجاییکه جراحان از برشهای کوچک درعضلات برای جراحی باز استفاده میکنند، زمان بهبودی و درد جراحی باز و لاپاروسکوپی مشابه هم است. مشکلات بعد از عمل بسیار کم هستند. این مشکلات عبارتند از:
.
ادامه توضیحات را در لینک اصلی زیر بخوانید:
درباره این سایت